சர்க்கரை
கரையாத
காப்பியின்
கடைசி
இனிப்பு மடக்குகள்
உணர்த்துகின்றன
சில வாழ்வியல் நியதிகளையும்,
பல சொலப்படாத தத்துவங்களையும்.
வழக்கம் போல,
அலட்சிய சப்தங்களோடு
உறிந்து குடிக்கிறேன்
கடைக்காரனை
சபித்துக்கொண்டே...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
விழியின் வெளிப்பாடுகளை மொழிக்கு மாற்றினால் அதுதானே கவிதை.. அதை நானும் முயற்சிக்கிறேனே.. எனைத் தேடி வரும் வார்த்தைகளை தடை போட நான் யார்..?? தரம் போட நீ யார் .. ??
3 comments:
ரொம்ப நல்லா இருக்கு வீரு.. ஒரு மாதிரி பளிச்னு, ஆடம்பரம் இல்லாத சொற்கள்.. மிக இயல்பாகவும் அழுத்தமாகவும் இருக்கு.
Knock Knock
it's good man. i liked it.
Post a Comment